Σκηνές εγκατάλειψης καταγράφονται στο μικρο παρκάκι της πόλης, το οποίο κάποτε αποτελούσε σημείο ανάπαυσης για κατοίκους και επισκέπτες. Το άλλοτε ζωντανό σημείο με τρεχούμενο νερό και μικρό καταρράκτη έχει μετατραπεί σε έναν παραμελημένο χώρο που πλέον θυμίζει περισσότερο αποθήκη υγρασίας παρά χώρο πρασίνου.
Η εικόνα μιλά από μόνη της. Το νερό είναι θολό και καφεκίτρινο, στάσιμο για καιρό, με σαφή σημάδια μόλυνσης. Το σύστημα που μετέφερε το νερό από ψηλά, δημιουργώντας την αίσθηση ενός μικρού καταρράκτη, έχει τεθεί εκτός λειτουργίας εδώ και μήνες. Στο κέντρο, ένα παλιό σιντριβάνι παραμένει σβηστό, σκουριασμένο και ξεχασμένο, ενώ η βλάστηση γύρω του είναι παρατημένη. Στο ίδιο σημείο βρίσκεται ακόμα το μικρό μεταλλικό καραβάκι, το οποίο παραμένει εκεί όλο τον χρόνο και απλώς στολίζεται την περίοδο των Χριστουγέννων, χωρίς να υπάρχει καμία άλλη φροντίδα ή αξιοποίηση του χώρου.
Ό,τι υπήρχε από υποδομές, έχει χαθεί. Εκεί που παλιά υπήρχε τουλάχιστον ένα παγκάκι για να καθίσει κάποιος, σήμερα δεν υπάρχει τίποτα. Ούτε σκιά, ούτε φωτισμός, ούτε το παραμικρό στοιχείο που να κάνει τον χώρο χρηστικό. Μόνο πέτρες, χώμα, ξερόχορτα και ένα νερό που δεν ανακυκλώνεται.
Κίνδυνοι από τη στασιμότητα του νερού
Το στάσιμο νερό δεν είναι μόνο αντιαισθητικό. Είναι πιθανό να ευνοεί την ανάπτυξη εντόμων, κυρίως κουνουπιών, γεγονός που μπορεί να προκαλεί ενόχληση σε κατοίκους της περιοχής. Σε μια εποχή που ο δημόσιος χώρος αποκτά μεγαλύτερη σημασία για την ποιότητα ζωής, τέτοιες εικόνες μόνο προβληματισμό μπορούν να προκαλέσουν.
Κάτοικοι που περνούν καθημερινά από το σημείο κάνουν λόγο για απόλυτη εγκατάλειψη. «Παλιά ερχόμασταν με τα παιδιά, καθόμασταν στο παγκάκι και ακούγαμε το νερό να τρέχει. Τώρα ούτε παγκάκι υπάρχει, ούτε νερό να κυλά. Μόνο βρωμιά», λέει χαρακτηριστικά μια κάτοικος της περιοχής.
Μικρές παρεμβάσεις, μεγάλη διαφορά
Η αποκατάσταση του χώρου δεν απαιτεί ούτε χρόνο ούτε μεγάλα κονδύλια. Με έναν βασικό καθαρισμό του συστήματος, επαναλειτουργία του μηχανισμού ανακύκλωσης του νερού και αντικατάσταση ή επανατοποθέτηση παγκακιών, το παρκάκι θα μπορούσε και πάλι να γίνει λειτουργικό και ευχάριστο.
Πρόκειται για ένα μικρό έργο με μεγάλο αντίκτυπο στην καθημερινότητα των κατοίκων. Και όμως, μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τίποτα.
Ο δημόσιος χώρος δεν είναι πολυτέλεια. Είναι δείκτης σεβασμού προς τον πολίτη. Η εικόνα εγκατάλειψης σε ένα τόσο μικρό αλλά άλλοτε ζωντανό παρκάκι δείχνει μια μεγαλύτερη αδιαφορία που πρέπει να σταματήσει. Οι τοπικές αρχές καλούνται να δώσουν λύση, άμεσα, με πράξεις και όχι με υποσχέσεις.
0 Σχόλια