Η Ηγουμενίτσα, ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια της βορειοδυτικής Ελλάδας, βρίσκεται αντιμέτωπη με σοβαρές προκλήσεις αναφορικά με την ποιότητα του αέρα που αναπνέουν οι κάτοικοί της. Η εντατική ναυτιλιακή δραστηριότητα, με δεκάδες αφίξεις και αναχωρήσεις πλοίων σε καθημερινή βάση, επιβαρύνει την ατμόσφαιρα με ρύπους που ενδέχεται να επηρεάσουν την υγεία των πολιτών.
Ωστόσο, η πραγματική διάσταση του προβλήματος παραμένει ασαφής, καθώς η πόλη εξακολουθεί να στερείται ενός επίσημου σταθμού μέτρησης ατμοσφαιρικής ρύπανσης, όπως προβλέπεται από την ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία.
Το σημερινό τοπίο στη μέτρηση ρύπων
Ο Οργανισμός Λιμένος Ηγουμενίτσας (ΟΛΗΓ) διαθέτει ήδη έναν σταθμό μέτρησης, ο οποίος καταγράφει βασικούς δείκτες όπως το διοξείδιο του αζώτου (ΝΟ₂), το διοξείδιο του θείου (SO₂), το μονοξείδιο του άνθρακα (CO) και τα αιωρούμενα σωματίδια (PM10). Παρόλα αυτά, οι μετρήσεις περιορίζονται στη λιμενική ζώνη, αφήνοντας εκτός παρακολούθησης τις υπόλοιπες γειτονιές της πόλης.
Παράλληλα, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, μέσω του έργου «ΠΑΝΑΚΕΙΑ», έχει εγκαταστήσει στην περιοχή αισθητήρες χαμηλού κόστους. Αν και τα δεδομένα αυτά δίνουν μια πρώτη εικόνα για τα επίπεδα ρύπανσης, οι συσκευές δεν πληρούν τις τεχνικές προδιαγραφές που θέτει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ). Ως εκ τούτου, δεν μπορούν να ληφθούν επισήμως υπόψη για την αξιολόγηση της ατμοσφαιρικής ποιότητας.
Το νομοθετικό πλαίσιο
Η Οδηγία 2008/50/ΕΚ της Ε.Ε. για την ποιότητα του αέρα επιβάλλει την εγκατάσταση σταθμών παρακολούθησης σε περιοχές με αυξημένο κίνδυνο ρύπανσης. Στην Ελλάδα, η σχετική ΚΥΑ 14122/549/Ε.103/2011 καθορίζει τις τεχνικές προδιαγραφές για τη λειτουργία τους. Παρ’ όλα αυτά, η Ηγουμενίτσα, παρά τη στρατηγική της σημασία και τη συχνή έκθεσή της σε ναυτιλιακές εκπομπές, παραμένει εκτός του εθνικού δικτύου.
Η ανάγκη για άμεση δράση
Η απουσία ενός επίσημου σταθμού δυσχεραίνει την ορθή εκτίμηση των επιπέδων ρύπανσης, ενώ ταυτόχρονα περιορίζει τη δυνατότητα λήψης μέτρων για τον περιορισμό των επιπτώσεων στην υγεία των πολιτών.
Σύμφωνα με ειδικούς:
• Ένας τέτοιος σταθμός θα διασφάλιζε αξιόπιστα δεδομένα για την ποιότητα του αέρα.
• Θα συνέβαλε στη συμμόρφωση με την ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία.
• Κυρίως, θα αποτελούσε ένα κρίσιμο εργαλείο για την προστασία της δημόσιας υγείας.
Η πραγματικότητα δείχνει ότι η Ηγουμενίτσα χρειάζεται άμεσα μια θεσμική υποδομή μέτρησης ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Με δεδομένο ότι το λιμάνι αποτελεί «πύλη» της χώρας προς την Ιταλία και την Ευρώπη, η ύπαρξη ενός σταθμού δεν είναι μόνο ζήτημα περιβαλλοντικής συμμόρφωσης αλλά και θέμα κοινωνικής ευθύνης απέναντι στους κατοίκους της περιοχής.
0 Σχόλια